ارز دیجیتال

ارز دیجیتال در دنیای امروز تبدیل به یک پدیده همه گیر شده است. اکثر مردم اسم ارز دیجیتال را شنیده اند، اما بیشترشان واقعا مفهوم آن را درک نکرده اند. در سال ۲۰۱۸ کمتر بانک، شرکت نرم افزاری یا شرکت دولتی ای را می دیدید که در مورد رمزارز تحقیق نکرده باشد یا حداقل یک پروژه بلاکچین (Blockchain) را به دور از سروصدای شبکه های خبری، شروع نکرده باشد. با سایت ارز دیجیتال کریپتوباز همراه باشید.

بیشتر بدانید:
قیمت ارزهای دیجیتال
انواع ارز دیجیتال : دسته بندی های صنعت رمزنگاری که آینده ارزها را رقم می زنند

ارز دیجیتال چیست؟

ساتوشی ناکاموتو بیت کوین را به عنوان اولین ارز دیجیتال در سال ۲۰۰۸ (۱۳۸۷) به عنوان یک سیستم پرداخت همتا به همتا (بدون واسطه ی مرکزی) اختراع کرد. برای فهمیدن ارز دیجیتال نیاز دارید که “شماره حساب” و “تراکنش” را متوجه بشوید که البته مفاهیم ساده ای هستند. “شماره حساب” همان آدرس کیف پول ارز دیجیتال است. “تراکنش” نیز به انتقال ارز از یک کیف پول به کیف پول دیگر می گویند.

اما بزرگترین مشکلی که هر سیستم پرداخت باید حل کند، مشکل “پرداخت دوباره ارز” است که می گوید هیچ کسی نمی تواند یک مقدار پول مشخص را دوبار خرج کند. مثلا در دنیای واقعی، شما اگر در حساب خود بیست میلیون داشته باشید، نمی توانید یک بار آن را برای خرید تلویزیون و بار دیگر همان بیست میلیون را برای خرید یخچال خرج کنید. در حال حاضر این وظیفه را یک کامپیوتر مرکزی که تراکنش ها را در خود ذخیره می کند، انجام می دهد که همان کامپیوتر بانک شماست.

سیستم پرداخت غیر متمرکز چیست؟

در ارز دیجیتال، سیستم پرداخت به صورت غیرمتمرکز است. در واقع در یک سیستم غیرمتمرکز، هر کامپیوتری که به شبکه متصل باشد یک لیست کامل از تمام تراکنش ها را ذخیره می کند. با این کار مشخص می شود تراکنش‌های جدید معتبر هستند یا خیر، یا جلوی “دوباره خرج کردن” را بگیرد. اگر یکی از کامپیوترها بخواهد تراکنشی که قبلا انجام شده را تغییر بدهد یا تراکنش نامعتبری به لیست تراکنش ها اضافه کند، سایر کامپیوترهایی که به شبکه وصل هستند اجازه این کار را نمی دهند. به لیست تراکنش ها بلاکچین می گویند.

برای این که مسئله بیشتر برای شما جا بیفتد یک مثال می زنم: فرض کنید که در تراکنشی “باب” با استفاده از والت خود، مقدار ۵ بیت کوین را به “آلیس” می دهد. این تراکنش به شبکه اعلام می‌شود و بعد از تایید شدن، این تراکنش به هر کدام از کامپیوترهای شبکه ارسال می شود. این در واقع همان سیستم همتا به همتا (بدون واسطه ی بانک ها) است. اینجا همان جایی ست که نیاز به بانک و دولت برای واسطه گری از بین می رود. چون یک کامپیوتر مرکزی این کار را انجام نمی دهد، پس نیازی هم به واسطه گری بانک ها نیست. بعد از گذشت زمان مشخصی که بیشتر کامپیوترهای شبکه این تراکنش را دریافت کردند، تراکنش تایید نهایی می شود.

ماینر ارز دیجیتال کیست؟

تنها ماینرها هستند که می توانند تراکنش ها را اعتبارسنجی و تایید کنند. سپس کپی آن را به سایر کامپیوترهای شبکه می فرستند. در واقع شغل ماینرها انجام تراکنش های جدید و فرستادن کپی تراکنش به بقیه کامپیوترهای شبکه است. زمانی که یک ماینر تراکنشی را تایید کند، هر کدام از کامپیوترهای شبکه باید یک کپی از آن را به لیست تراکنش های خود اضافه کنند. برای این تایید، ماینر پاداشی را به شکل ارز دیجیتال دریافت می کند. به عنوان مثال برای تایید تراکنش های بیت کوین، ماینر کارمزد خود را به شکل بیت کوین (BTC) دریافت می کند. بعد از دریافت ارز دیجیتال می تواند در صرافی، آن را به دلار یا ریال تبدیل کند. به فرایند تولید سکه های جدید، استخراج ارز دیجیتال می گوییم.

هرکسی می تواند یک ماینر باشد به شرط آنکه مقداری از توان پردازشی کامپیوتر خود را برای تایید تراکنش ها در اختیار شبکه قرار دهد. یا اینکه یک کامپیوتر قدرتمند مخصوص همین کار خریداری کند. ماینرها برای تایید تراکنش ها و دریافت پاداش با همدیگر رقابت می کنند. هر کدام که زودتر تراکنشی را تایید کند، کارمزد همان تراکنش را دریافت می کند. ماینرها پس از تایید هر تراکنش، به سراغ تراکنش بعدی می روند. اختصاص دادن قدرت پردازشی کامپیوترها یا دستگاه ماینر ASIC و صرف کردن هزینه برای این تجهیزات، تضمین می کند که کسی نتواند تراکنش های اشتباه را به لیست اضافه کند.

بیشتر بدانید:
صرافی ارز دیجیتال چیست؟

منبع